روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی است که مفاصل را تحت تاثیر قرار می­دهد. این بیماری که یک اختلال خود ایمنی است، زمانی رخ می­دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت­های بدن حمله کند. بر خلاف آسیب ناشی از ساییدگی استخوان (استئوآرتریت)، آرتریت روماتوئید به پوشش مفاصل صدمه می­زند. این بیماری باعث تورم دردناکی می­شود که فرسایش استخوان و تغییر شکل مفاصل را به همراه دارد.

البته التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید می­تواند به سایر قسمت های بدن آسیب برساند. در برخی از بیماران، روماتیسم مفصلی ممکن است به پوست، چشم، ریه، قلب، کلیه، غدد بزاقی، بافت عصبی، مغز استخوان و عروق خونی آسیب برساند. با اینکه روش­های درمانی نوین سعی در بهبود آرتریت روماتوئید دارند، اما این بیماری در صورت عدم رسیدگی، باعث ناتوانی جسمی می­شود.

علائم روماتیسم مفصلی

علائم روماتیسم مفصلی ممکن است از نظر شدت متفاوت و حتی دوره ای باشد. دوره افزایش شدت بیماری با زیاد شدن شدت تورم و درد و به دنبال آن دوره کاهش آثار درد و بهبودی نسبی در بیماران رخ می­دهد. با این حال، علائم روماتیسم مفصلی شامل موارد زیر بوده و در هر فرد متفاوت است:

دلایل بروز روماتیسم مفصلی

دلایل بروز روماتیسم مفصلی تا حدودی ناشناخته است، با این حال ژنتیک و سابقه خانوادگی به صورت غیرمستقیم در بروز این بیماری تاثیر گذار است. به این صورت که این موارد به خودی خود منجر به بروز آرتریت روماتوئید نمی‌شود، بلکه واکنش ژن­ها به عوامل محیطی مانند عفونت، ویروس و باکتری­های خاص باعث ایجاد بیماری می­شود. همچنین احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی در میانسالان و زنان بیشتر از مردان است. به علاوه استعمال دخانیات، اضافه وزن و رطوبت محل زندگی نقش زیادی در ابتلا به این بیماری دارد.

تعریف تاندونوپاتی

تاندونوپاتی، اصطلاح گسترده ای برای بیماری­های مرتبط با تاندون است که باعث درد و تورم می­شود. درد ناشی از تاندونوپاتی در زندگی روزمره اختلال ایجاد می­کند و می تواند باعث شود که بیمار نتواند ورزش و کارهای روزمره خود را انجام دهد. اختلال تاندونوپاتی عمدتا شامل تاندونیت و تاندونوز می­شود که در مورد هر کدام توضیحاتی ارائه کرده­ایم:

تاندونیت: پس از آسیب ناگهانی ناشی از بلند کردن وزنه سنگین یا فعالیت‌های تکراری به مرور زمان التهاب تاندون رخ می­دهد که تاندونیت نام دارد. تاندونیت دردناک بوده و می­تواند حاد و مزمن باشد. تاندونیت آشیل، تاندونیت کشکک زانو و تاندونیت روتاتور کاف از شایع­ترین تاندونیت­ها هستند.

تاندونوز: تاندونوز به آرامی اتفاق می افتد و اغلب نتیجه استفاده زیاد از تاندون­ها است. این بیماری باعث تجزیه و تخریب فیبرهای کلاژن در تاندون می­شود. آرنج گلف بازان یا اپیکوندیلیت داخلی و آرنج تنیس بازان یا اپیکوندیلیت جانبی از شایع­ترین تاندونوز­ها هستند که مچ دست و انگشت شست را تحت تاثیر قرار می دهد.

تاندونوپاتی در تمام سنین و در تمام افراد رخ می­دهد؛ اما این بیماری در ورزشکاران شایع­تر است. طبق تحقیقات درصدی از دوندگان به تاندونیت آشیل مبتلا می­شوند و یا تقریباً نیمی از آسیب‌های ورزشی، آسیب‌های مرتبط با تاندون هستند. به همین دلیل مراقبت­های ریکاوری برای بهبود عملکرد ورزشی برای ورزشکاران ضروری است. علاوه بر ورزشکاران، تاندونوپاتی در زنان، میانسالان، افراد با شرایط پزشکی به خصوص، بیماران با مصرف داروهای خاص، افرادی که فعالیت­های تکراری انجام داده و یا عضلات ضعیف­تری دارند، شایع­تر است.

درمان روماتیسم مفصلی و تاندونوپاتی با فیزیوتراپی

درمان روماتیسم مفصلی و تاندونوپاتی برای کاهش ناتوانی در طولانی مدت، بسیار ضروری است. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و تاندونوپاتی در معرض خطر کاهش انعطاف پذیری، آتروفی عضلانی، کاهش قدرت عضلانی و قلبی عروقی هستند. بنابراین درمان با استفاده از دارو و فیزیوتراپی برای آنها ضروری است. تکنیک­های فیزیوتراپی شامل دوره های مناسب استراحت، برنامه های ورزشی و اصلاح فعالیت است.

کاربرد فیزیوتراپی در روماتیسم مفصلی و تاندونوپاتی می­تواند شامل برخی از روش­ها مانند گرما درمانی، سرما درمانی، نوار درمانی یا تیپینگ، تحریک الکتریکی، تجهیزات مهاربندی و فشرده سازی باشد که پزشک پس از انجام معاینات، توصیه به انجام آنها می­کند. برنامه های ورزشی برای درمان روماتیسم مفصلی و تاندونوپاتی شامل تمرینات کششی، تمرینات ایزومتریک تمرینات تقویتی و تهویه هوازی است که ­به کاهش درد کمک می­کند . این تمرینات باید در موقعیتی انجام شوند که فشار تاندون وجود نداشته باشد.